Bu
sözü bundan tam 15 yıl önce kürtlerin ilk göz nuru Med Tv'de Mehmet
Aktaş'ın sunduğu bir programda duymuştum. Bazı Yahudiler Kürtlerin kayıp
kavmin torunları olduğuna inanırlar. Kürtler ise Kürt Yahudilerin
Kürdistan'ın kayıp rengi olduğunu söylerler. Her iki tarafın da kendine
göre geçerli kriterleri var. Ben çocukken yağmurdan sonra ortaya çıkan
gökkuşağını büyük bir heyecanla izlemeye giderdik. Kürtlerin inançlarına
göre bu renkler kutsal sayılırdı. Güneş ve doğa gibi. Ateş ve rüzgar
gibi. Zaten Kürtlerin de, sayısız strana konu olmuş, ilham vermiş "kesk u
sor u zer" sevdası oradan geliyor. Nereye giderlerse, nerede yaşarlarsa
yaşasınlar bu renkler onların yaşamında büyük bir rol sahibidir. Kürt
yahudilerin Kürdistan topraklarından ayrılışının, yani mezopotamyanın
ikinbin beşyüz yıllık bir rengini kaybetmesinin üzerinden tam 60 yıl
geçti. Iki yıldır bu kayıp rengin izini sürüyorum. Çünkü ben,
gökkuşagının o muhteşem harmonisini oluşturan tüm renklerin kutsallığına
inanıyorum.