Bi kurtî dîroka KURDÊN ANATOLIYA NAVÎN

Dîroka KURDÊN ANATOLIYA NAVÎN pir kevnê. Ew 200-300 salî berê di dema împaratorîya Osmanî de hatine Anatoliya Navîn.

Ji Welatê Rojê - Kurdîstanê bi dehan eþîr û qebîle koçer bûne û hatine ANATOLIYA NAVÎN. Navê çend eþîrên ewên: Reþî, Xelikî, Canbegî, Þêxbizinî, Omerî, Sefkî, Celkî, Nasirî, Terkî, Mikaîlî, Ruta, Zirkî, Sidunî, Qilorî, Doykan, Motikan, Þexbilî, Bilkî, Hêcibî, Atmana, Bazikî, Milli, Bereketî, Mifkî, Oxçî, Pisî, Sêwidî, Cutikî.

KURD li ANATOLIYA NAVÎN li wan doran: li Heymaneyê, li Konyayê (75 gund); li Cihanbegê (Înewî), li Yunakê, li Kuluyê, li Balayê, li Polatliyê, li Ankarayê(102 gund), li Kirþehrê(52 gund), li Çicakdaxê, li Aksarayê(39 gund) û li Koçhisarê bi cîh bûna.

Merhejmareyê(Nufûs) KURDÊN ANATOLIYA NAVÎN li gor texmînên nezikî 1,5 - 2 mîlyonîyê.

KURDÊN ANATOLIYA NAVÎN heta îro zimanên xwe dayikî yên Kurmancî, Þêxbizinkî û Dimilkî paristinê. Li gund û malan xwe de bi zimanên xwe diaxifin. Zarokên wan heta dest bi dibistaneyê Tirkan nakin, zimanê Tirkî femnakin.

eþîrên Þêxbizinî bi piranî li dora Heymaneyê û Yunakê dijîn, bi ziravê Þêxbizinkî, eþîrên li dora Aksaray bi ziravê Dimilkî û eþîrên din ji bi ziravê Kurmancî diaxifin.
KURDÊN ANATOLIYA NAVÎN beþek ji miletê Kurd in. Ji bo wan ji çareserkirina pirsa Kurd gelek girînge. Wak her miletekî serbixwe ew ji dixwazin jiyanê xwe berdewam bikin.Rexistenên Kurdan bi salan dijî zulm û zordariyên dewleten kedxêr tekoþînê xwe berdewam dikin.

KURDÊN ANATOLIYA NAVÎN her çiqas ji welatê xwe Kurdistanê durketina ji, wan giredayîne xwe bi welat re naketandinê. Bi sedan Keç û Xortên KURDÊN ANATOLIYA NAVÎN di nav tekoþîna Kurden de cihê xwe girtinê û sehid ketinê.
Ew bo jiyanekê bi rûmet û serfiraz vegeriyan welatê xwe KURDISTANê. Ji bervê ku koçberî û surgûna beri 300 salî edî bi dawî bûyê.
Mesajên wan hevalen ku vegerîyan Welate Rojê ew bû:
"Me xwe ji bîrnakir û ji bîrnakin"