Bu sözü bundan tam 15 yıl önce kürtlerin ilk göz nuru Med Tv'de Mehmet Aktaş'ın sunduğu bir programda duymuştum. Bazı Yahudiler Kürtlerin kayıp kavmin torunları olduğuna inanırlar. Kürtler ise Kürt Yahudilerin Kürdistan'ın kayıp rengi olduğunu söylerler. Her iki tarafın da kendine göre geçerli kriterleri var. Ben çocukken yağmurdan sonra ortaya çıkan gökkuşağını büyük bir heyecanla izlemeye giderdik. Kürtlerin inançlarına göre bu renkler kutsal sayılırdı. Güneş ve doğa gibi. Ateş ve rüzgar gibi. Zaten Kürtlerin de, sayısız strana konu olmuş, ilham vermiş "kesk u sor u zer" sevdası oradan geliyor. Nereye giderlerse, nerede yaşarlarsa yaşasınlar bu renkler onların yaşamında büyük bir rol sahibidir. Kürt yahudilerin Kürdistan topraklarından ayrılışının, yani mezopotamyanın ikinbin beşyüz yıllık bir rengini kaybetmesinin üzerinden tam 60 yıl geçti. Iki yıldır bu kayıp rengin izini sürüyorum. Çünkü ben, gökkuşagının o muhteşem harmonisini oluşturan tüm renklerin kutsallığına inanıyorum.